Week van de Opvoeding 4 t/m 10 okt: Vertel eens… wethouder Kim Schmitz vertelt

Ervaringen delen, praten over opvoeding, jezelf mogen zijn als ouder en daarin mogen groeien door te leren van andere ouders is erg waardevol als je opgroeiende kinderen hebt. Het thema van de Week van de Opvoeding van 4 t/m 10 oktober 2021 is ‘Vertel eens…’ Wij hebben Kim Schmitz, wethouder jongeren in Sittard-Geleen bereid gevonden om haar ervaringen met ons te delen. Hoe is zij zelf opgegroeid? En hoe heeft dit haar beïnvloed als moeder?

Hoe was je thuissituatie?

“Ik ben enig kind en heb een zeer gelukkige jeugd gehad. Vanaf mijn 7^e jaar kwamen er pleegkinderen in huis. Het aantal varieerde en daarmee ook mijn plek in het gezin. Dan de jongste, dan de middelste enz. Mijn ouders verhuisden vaak; hoe meer slaapkamers, hoe meer pleegkinderen.

Mijn vader was onderwijzer op de school op het grote woonwagenkamp in Sittard en later de zigeunerschool in Stein. Helaas werd hij uiteindelijk ziek en daardoor afgekeurd. Door omstandigheden buiten hun schuld raakten mijn ouders diep in de financiële problemen. Echter, mijn moeder kon toveren met gehakt, ging zwart werken als poetshulp en verkoopster en wist met haar naai- en breikunsten ervoor te zorgen dat we er altijd tiptop uitzagen.

De deur stond bij ons thuis altijd open. Iedereen kon mee-eten, veel logeerpartijen en ook op vakanties mocht vaak een vriendinnetje mee. We waren altijd veel buiten.

Op mijn 18^e ging ik het huis uit om te studeren en op mijn 21^e zijn mijn ouders gescheiden. Dingen gaan zoals ze gaan, maar jammer vond ik dat natuurlijk wel. Beide ouders deden een groot beroep op me, zochten steun en dat vond ik lastig.

Op mijn 24^e werd ik alleenstaand moeder. De relatie met de verwekker liep tijdens de zwangerschap al spaak; ik stond op straat en had geen inkomen. Geen inkomen, geen woning; geen woning, geen inkomen (wel een uitkering voor dak- en thuislozen). Mijn ex-partner bleek op mijn naam forse schulden te hebben gemaakt. Al met al niet de beste situatie om een kind in op de wereld te zetten.”

Hoe zag je opvoeding eruit?

“Als ik anderen moet geloven, best streng. Zelf heb ik dat niet zo ervaren. Ik wist niet beter. Omdat veel van de pleegkinderen nu eenmaal beter en prettiger bij ons in huis konden wonen met duidelijke regels, waren die er nu eenmaal.

Mijn ouders waren altijd trots op me. Ik was ook best een makkelijk kind (zeker in vergelijking met de categorie ‘meest moeilijk opvoedbare’ pleegkinderen in huis). Ik was slim, sociaal, meegaand, maar ook enorm avontuurlijk en dat mocht ik ook zijn. De strengheid van mijn ouders maakte wel dat ik mijn puberteit dingen stiekem ging doen en daar ook avontuurlijke grenzen in heb opgezocht.

In huisregels en ‘presteren’ waren mijn ouders streng, maar ze konden wel heel goed los laten. Zo mocht ik op mijn 15^de op de kermis gaan werken (rondtrekken door heel NL) en bijvoorbeeld in mijn eentje op bergsportvakantie in de Alpen.”

Wat heeft dit met jou als persoon gedaan?

“Tja, mijn opvoeding is enorm vormend geweest. Het heeft invloed op mijn mensbeeld. Weidse blik, open staan voor andere culturen en gebruiken, termen gebruiken als anders-sociaal dan asociaal, oog hebben voor mensen die niet dezelfde kansen krijgen, kunnen begrijpen waarom sommigen in deze samenleving boos en ontevreden zijn. Maar dus ook een enorme drive daar iets aan te willen veranderen. Vandaar mijn keuze om politiek actief te worden.

Ik heb ook altijd een drive ervaren om mijn zoon niet de dupe te laten worden van mijn onfortuinlijke keuzes. De zwangerschap en eerste 1000 dagen zijn cruciaal voor het verdere levenspad van een kind. Dat is goed gelukt! Het is ondertussen een fijne jongeman van 21 jaar die lekker in zijn vel zit en de wereld altijd vol zelfvertrouwen tegemoet is getreden.”

Wat heeft het jouw opgroeien je gebracht in je leven?

“Gelukkig heb ik ervaren dat uiteindelijk altijd alles goed komt. Hoe uitzichtloos het soms ook lijkt. Ik ben ook wel aardig levenswijs. Dat is een verrijking, zeker in de bestuurlijke functie die ik nu heb. Snel oordelen over mensen past daarin niet.”
 

Waar ben je door je opvoeding tegenaan gelopen? Waar liggen jouw uitdagingen?

“Lange tijd was ik ‘de perfecte dochter’ en toen ik een aantal minder slimme keuzes maakte en ‘faalde’ had ik daar veel moeite mee. Daar lag wel een uitdaging. ‘Je ouders teleurstellen’ voelt voor mij niet goed.

Ik vergoelijk vaak ongewenst gedrag van anderen. Ik wijt het aan minder kansen, opvoeding, hij/zij kan daar niets aan doen want… enz. enz. Maar tegelijkertijd is dat ook een plus; niet direct een oordeel hebben.”

Wat zou je achteraf aan je ouders willen meegeven?

“Mijn opvoeding was heel erg oké! Er werd ook echt nagedacht over opvoedkundige keuzes. Met name mijn vader speelde daar vanuit zijn opleiding aan de PEDAC een grote rol in. Hij werd geprezen om zijn strengheid en dat maakte hem voor de categorie pleegkinderen in ons huis een goede pleegouder. Voor mij had het wel iets minder streng gemogen.”

Als je je pleegbroertjes en zusjes zou vragen hoe zij jou als zus hebben beleefd, wat zouden ze dan zeggen?

“Oei, dat vind ik een lastige. Sommigen zullen me aardig hebben gevonden anderen niet… Helaas is het contact met alle kinderen verwaterd. Ik denk dat het ook wel irritant was dat ik ‘ogenschijnlijk perfect‘ was in hun ogen.

Met mijn oudste pleegbroertje die het langste bij ons huis heeft gewoond had ik een broer-zus band (althans, ik denk dat dat zo voelt). We zijn echt samen opgegroeid.”

Wat zijn de belangrijkste herinneringen uit jouw jeugd?

“Stabiel, warm en ‘altijd de deur open’. Maar ook; je ouders delen met kinderen die daar nooit dezelfde waarde aan kunnen hechten als jijzelf. Da’s wel pittig. Je kunt het die kinderen niet kwalijk nemen, maar mijn ouders heb ik dat wel eens kwalijk genomen. Het was niet altijd veilig in huis.”

Wat nam je mee in de opvoeding van je eigen kind?

“Ik heb mijn zoon zeer ontspannen en vol vertrouwen opgevoed. De eerste drie jaar van zijn leven waren we met z’n tweetjes. Ik maakte wel echt keuzes; rust, reinheid, regelmaat. Super ouderwets wellicht, maar wel doeltreffend mijn inziens.

Ook nu hij 21 is, is de relatie open en vertrouwd. Mijn echtgenoot en ik zijn nooit heel streng geweest, wel duidelijk. Door mijn opvoeding, mijn werk als individueel begeleidster van kinderen met een ontwikkelingsachterstand en politieke kleur/wethouderschap is mijn zoon ook iemand die met een stevige sociale blik de wereld bekijkt. Daar ben ik trots op!”

Meer Week van de Opvoeding:

Lees ook deze eerder verschenen artikelen:

• Week van de Opvoeding 4 t/m 10 okt: maak kennis met de Mik & PIW groep
• Week van de Opvoeding 4 t/m 10 okt: webinar ‘Vertel eens… heb jij genoeg tijd?’

Kijk in onze agenda voor activiteiten en cursussen in onze regio op het gebied van opvoeden en opgroeien, ook vanuit de MIK&PIW groep. Alle organisatoren van activiteiten of initiatieven in de Week van de Opvoeding kunnen met ons contact opnemen voor het plaatsen van deze activiteiten op onze agenda.

Kijk hier voor informatie over de opening en korte lunch-webinars door het Nederlands Jeugd Instituut: Opening en lunchsessies Week van de Opvoeding | Nederlands Jeugdinstituut (nji.nl)

Vragen? Contact?

Heb je naar aanleiding van dit artikel een vraag? Wil je graag met iemand in contact komen omdat je vragen of zorgen hebt? Bel of stuur een whatsapp-bericht naar het CJG 046-8506910 of mail naar info@cjg-wm.nl en we zorgen dat jouw vraag op de juiste plek terecht komt.

Geplaatst op 24 september 2021 | Categorie Jongeren, Nieuws, Peuter, Schoolkind