Scheidingen of ouders die uit elkaar gaan, het komt veel voor. Wanneer het jou en je gezin treft kan het voelen alsof de grond onder je voeten weg zakt. Het is een life-event met grote impact op iedereen in het gezin.
Het ene stel lukt het om ‘goed’ uit elkaar te gaan. In de zin van; met elkaar in gesprek blijven, de financiën met elkaar regelen en afspraken maken rondom de kinderen. Een toekomst samen is niet voor jullie weggelegd, maar jullie gunnen elkaar wel een gelukkig leven. Ondanks dat het ‘op een fijne manier verloopt’ blijft een scheiding heel verdrietig en pijnlijk. Voor jullie als ouders én voor de kinderen.
Het plaatje dat je voor ogen had blijkt niet te werken en je gaat een heel andere toekomst tegemoet dan je gedacht had. Je moet jezelf als het ware opnieuw uitvinden. Ook als ex-partners sta je voor de taak om een nieuwe weg te vinden met elkaar. Want je bent dan geen partners meer van elkaar, maar je blijft wel collega-ouders.
Het andere stel komt in een gevecht terecht. Een gevecht dat soms jaren kan aanhouden. Er zit zoveel boosheid, gekwetstheid en misschien wel wrok, dat het je opslokt en verteert. Zolang je in dat gevecht zit kom je ook eigenlijk niet toe aan verwerking. Je komt zo moeilijk toe aan jezelf en je kan dan ook amper bouwen aan een nieuwe toekomst. Als je opgeslokt wordt door het gevecht, is het ook moeilijk om te kunnen zien hoe het écht met je kinderen gaat en om aan te sluiten bij hun behoeftes.
Herken jij jezelf in het laatste? Dan is er werk aan de winkel. ‘Ja, bij mijn ex!!!’ hoor ik je denken. Natuurlijk, óók bij je ex. Maar helaas heb je geen invloed op wat een ander denkt en doet. Je hebt wel invloed op jezelf, op je eigen denken en handelen.
Het wordt tijd om weer eigen regie te pakken. Niet voor de ander, maar voor jezelf. Voor jouw eigen geluk. En dat van je kinderen natuurlijk.
In beide voorbeelden (en alles er tussen in) willen alle ouders natuurlijk dat het -ondanks de ingrijpende gebeurtenis in hun leven- goed gaat met hun kinderen. Maar… hoe kun je je kinderen begeleiden in deze situatie als je de handen vol hebt aan jezelf? Hoe blijf je goed voor jezelf zorgen? En hoe zorg je voor een goede communicatie met je ex-partner?
We spreken met Koen. Koen heeft deelgenomen aan de cursus ScheidingsAtlas van Partners in Welzijn (PIW) Dit is een laagdrempelige cursus voor ouders die in een scheidingssituatie zitten of gezeten hebben. Hij vertelt ons over zijn ervaringen.
Ook komt Kim Beenkens aan het woord. Zij is schoolmaatschappelijk werker bij Partners in Welzijn, en begeleid de cursus ScheidingsAtlas.
Koen vertelt over de eerste bijeenkomst van de ScheidingsAtlas.
“Het klinkt vreemd, maar ik heb een leuke avond gehad. Je kunt je even uiten over de situatie waarin je bent beland. En als je de andere deelnemers aanhoort, ervaar je pas echt dat je niet alleen bent. Je weet natuurlijk wel dat er veel ouders zijn die scheiden, maar tijdens deze cursus zie je daadwerkelijk deze mensen om je heen, je hoort hun verhaal. Dat is toch anders!
Iedereen heeft zijn of haar eigen verhaal en ondanks dat merk je toch de verbinding. Ik heb tijdens deze bijeenkomst ook goed kunnen bepalen waar ik zelf nu eigenlijk sta… en ik zie dat ik het zo slecht nog niet doe.
Veel mensen om me heen zitten vast in het verwijt naar de ander. Ik probeer daar vooral van weg te blijven. Ik focus op waar ik invloed op heb. Waar ik geen invloed op heb, probeer ik naast me neer te leggen. Dus ik kijk niet naar het verleden, maar ik kijk naar de toekomst.
Tijdens de bijeenkomst spraken we over communicatie. Er werden twee video’s getoond van een vader die met goede bedoelingen nieuwe kleren had gekocht voor zijn kind, maar de moeder was het daar niet mee eens. Een situatie die wellicht voor meer ouders herkenbaar is. De ene video liet zien hoe communicatie vaak verloopt; vanuit boosheid, irritatie en verwijten naar elkaar. De andere liet zien hoe je beter zou kunnen communiceren; niet met de vinger wijzen naar de ander, maar vanuit jezelf vertellen waar je last van hebt en wat de situatie met je doet.
Door de video ben ik gaan nadenken over de situatie waarin ik met mijn ex beland ben. Ik zie in dat ik mezelf tegen haar (voor mijn gevoel) pesterijen probeer te beschermen. En dat ik daardoor niet altijd handig reageer.
Ik zal een voorbeeld geven. Onze dochter had nieuwe schoenen nodig, maar de schoenen die ze graag wilde waren erg duur. Ik had met mijn dochter afgesproken dat ze de schoenen voor haar verjaardag zou krijgen. Dit had ik echter niet gedeeld met haar moeder. Mijn ex heeft, in het weekend dat onze dochter bij haar was, deze nieuwe schoenen voor haar gekocht. Hier was ik niet blij mee. Ik had haar hierop willen aanspreken, maar ik weet van mezelf dat ik dit gesprek nog niet op een goede manier kan aangaan en dat het ruzie zou worden. Daarom heb ik het maar gelaten.
Tijdens de eerste bijeenkomst van de ScheidingsAtlas hebben we geleerd over de ‘verliescirkel’. Eenmaal thuis heb ik mezelf opnieuw in de verliescirkel geplaatst. Ik heb er vertrouwen in dat als ik met mezelf aan de slag ga, ik verder kom in de verliescirkel. Ik weet ook dat ik ervoor moet gaan om een normale en betere communicatie tussen mijn ex en mij op te starten. Maar voor nu voelt dat nog iets te vroeg.
Dus ja, het was een prima avond en ik kijk uit naar de tweede bijeenkomst!”
“Net als bij rouw door het overlijden van een dierbare, doorloop je bij een scheiding ook verschillende fases van rouw. De ‘verliescirkel’ die Koen benoemt laat de verschillende rouwtaken zien die in het proces na een scheiding aan bod komen.
Deelnemers van de ScheidingsAtlas mogen na uitleg over de verliescirkel voor zichzelf bepalen waar zij zich in het verwerkingsproces bevinden. Maar ze doen dit niet alleen voor zichzelf, ook voor hun kinderen en hun ex-partner. Dit geeft veel inzichten!
Toen voor Koen duidelijk werd dat hij en zijn ex-partner gingen scheiden had zijn ex al een nieuwe partner. Hij stond nog helemaal aan het begin van de verliescirkel, terwijl zij al een aantal stappen verder was in het proces.
Ouders geven aan dat miscommunicatie tussen hen en hun ex-partner te verklaren is, omdat beiden op een andere plek in de verliescirkel staan. Ook het gedrag van de kinderen is hiermee te verklaren. Kinderen gedragen zich in het begin van een scheiding soms heel braaf, om het conflict tussen ouders niet erger te maken. Als ze verder in de verliescirkel komen, zie je dat ze weer gewoon kind mogen zijn. En daar hoort ook opstandig gedrag bij.”
Heb je naar aanleiding van dit artikel een vraag? Wil je graag met iemand in contact komen omdat je vragen of zorgen hebt? Bel of stuur een whatsapp-bericht naar het CJG 046-8506910 of mail naar info@cjg-wm.nl en we zorgen dat jouw vraag op de juiste plek terecht komt.
Geplaatst op 23 mei 2024 | Categorie Baby's, Jongeren, Peuter, Schoolkind
Opvoeden en opgroeien doe je samen! Wij werken daarom actief samen met gemeenten en partners uit de regio.