Praten helpt, luisteren ook

Je somber voelen, angsten hebben of gespannen zijn: bijna één op de twee Nederlanders krijgt ooit te maken met een psychische aandoening. Dus ook onze kinderen en jongeren. In de huidige tijd van spanning en onzekerheid nemen klachten vaak toe. Soms tot het niet meer willen leven aan toe. Toch praten we er met z’n allen weinig over… De mensen om wie we geven, kunnen daardoor ver weg voelen. En hoe weten we dan hoe het met iemand gaat? Of je nu zelf last hebt van psychische klachten of iemand kent die het moeilijk heeft: praten houdt mensen dichtbij. Praten helpt, luisteren ook. Het zorgt ervoor dat je elkaar begrijpt en het kan een stap zijn naar de juiste hulp.
 

 

Waar kun je terecht?

Op de website Heyhetisoké vind je feiten en fabels over psychische klachten en tips om er op een fijne manier over te praten. Maak jij je wel eens zorgen over iemand met psychische klachten? Een gesprek kan al beginnen met een simpel ‘Hey…’ Luisteren en interesse tonen helpt de ander om te praten.

Ook bij het Centrum voor Jeugd & Gezin Westelijke Mijnstreek en bij de jeugd- en gezinswerkers, schoolmaatschappelijk werkers en jongerenwerkers van Partners in Welzijn kun je geheel vrijblijvend terecht als je als jongere wil praten over je klachten, of als je je zorgen maakt over je kind, of als iemand in je omgeving hiermee te maken heeft en je wilt praten over hoe je kunt helpen.

Praten helpt, luisteren ook… maar hoe dan?!

Praten helpt, luisteren ook: ook bij gedachten aan de dood

Kim Knippenberg en Bram van der Vorst zijn beiden werkzaam als psycholoog kind- en jeugd bij het CJG Westelijke Mijnstreek. In dit artikel vertellen ze ons over de psychische klachten die zij in hun dagelijkse werk met kinderen en jongeren tegenkomen. Ook geven ze tips aan kinderen en jongeren, en hun ouders. Wat als sombere gevoelens, spanning of angsten overgaan in gedachten om niet meer te willen leven?

Moeilijke gevoelens, moeilijk gespreksonderwerp

Kim vertelt: “We zien regelmatig kinderen en jongeren die sombere gevoelens hebben, of angsten of hoge spanningen ervaren. Ook gevoelens van onzekerheid of weinig zelfvertrouwen komen veel voor. Wij proberen samen met hen en hun ouders eraan te gaan werken; waar lopen ze precies tegenaan en hoe kunnen we dit samen gaan verbeteren?”

Bram: “Soms worden deze gevoelens zo intens beleefd of zijn ze zo heftig, dat een kind aangeeft niet meer te willen leven. Het kan heel moeilijk zijn voor kinderen en jongeren om dit uit te spreken. Niet alleen bij ons in de spreekkamer, maar zeker ook naar hun ouders toe.”

Kim: “Ik kan me heel goed voorstellen dat het lastig is om over te praten. Het is toch niet ‘zomaar een onderwerp’. En ik denk dat kinderen en jongeren misschien al snel het gevoel hebben dat ze zich voor deze gevoelens en gedachten moeten schamen. Of dat ze bang zijn voor de reacties van hun ouders, familie of vrienden. Ook kan ik me voorstellen dat kinderen hun ouders geen pijn willen doen. Er kunnen allerlei verschillende redenen voor zijn die het moeilijk maken om erover te praten.”

Hoe ga je in gesprek?

Bram: “Deze gedachten kunnen veel dingen betekenen. Het betekent in ieder geval dat een kind niet lekker in zijn vel zit. Neem het daarom ook altijd heel serieus. Vraag naar wat er speelt in het leven van je kind. Praat er samen over. Wil je kind echt niet meer leven? Of wil je kind niet meer de problemen ervaren die het nu ervaart?”

Kim: “Ik denk dat we ons allemaal wel eens wat somberder voelen, wat angstiger of minder lekker in ons vel. En dat kan ook verder gaan, in gedachten over de dood. Op het moment dat je die gedachten hebt of blijft houden, is het heel goed om er met iemand over te gaan praten. Het is echt niks om je voor te schamen. Wij denken dat praten helpt, maar luisteren zeker ook.”

Tips voor jongeren

• Praat erover. Met iemand die je vertrouwt, en misschien ook al wat langer kent.
• Schaam je niet. Deze gevoelens hebben meer kinderen en jongeren ooit gehad.
• Als praten lastig is, kun je het ook opschrijven. En dan in de vorm van een brief geven aan iemand.

Tips voor ouders

• Luister naar je kind.
• Probeer er niet te snel een oordeel over te geven.
• Ga in gesprek en communiceer open en transparant.
• Bespreek gericht wat er speelt, dus ook als je kind gedachten heeft aan de dood.
• Stel er vragen over; probeer het onderwerp ‘dood’ niet tot een taboe te maken maar dit open te bespreken. Het is niets geks, dus ook heel normaal om erover te praten en vragen over te stellen.
• Ga niet te snel in oplossingen denken; de aandacht voor je kind is het belangrijkst.
• Laat zien dat je luistert en dat je het begrijpt.
• Maak samen met je kind een plan wat het kan doen op momenten dat het zich niet goed voelt. Wat kunnen jullie samen doen? Bijvoorbeeld afleiding zoeken.
• Vooral het aandacht hebben en houden is belangrijk; en dat je hulp gaat zoeken als het echt niet goed gaat.

Vragen? Contact?

Heb je naar aanleiding van dit artikel een vraag? Wil je graag met iemand in contact komen omdat je vragen of zorgen hebt? Bel of stuur een whatsapp-bericht naar het CJG 046-8506910 of mail naar info@cjg-wm.nl en we zorgen dat jouw vraag op de juiste plek terecht komt.

Meer lezen?

Hier vind je verschillende artikelen die verschenen zijn in onze serie ‘mentaal fit tijdens deze coronatijd‘ met informatie en tips voor jongeren die sombere gevoelens, angsten of spanning ervaren vanwege corona.

Geplaatst op 23 april 2021 | Categorie corona, Jongeren, Nieuws, Schoolkind