In dit artikel over het thema ‘scheiden’ spreken we met Barbara. Barbara heeft een half jaar geleden deelgenomen aan de ScheidingsAtlas. Een cursus van Partners in Welzijn (PIW) voor ouders die gaan scheiden of gescheiden zijn. Haar dochter Olivia heeft deelgenomen aan Dappere Dino’s.
“Na mijn scheiding was ik op zoek naar gelijkgestemden, naar lotgenoten. Partners in Welzijn had sinds kort een nieuw aanbod; de ScheidingsAtlas. Dat leek me wel wat, dus ik meldde me aan.
Maar omdat de cursus nieuw was en dus nog tamelijk onbekend, waren er niet direct genoeg deelnemers. Het heeft een poos geduurd voordat de cursus daadwerkelijk van start ging. En toen dat moment aanbrak, wist ik eerlijk gezegd niet of ik er nog wel behoefte aan had. Ik was namelijk alweer een stuk verder in mijn proces en het delen met lotgenoten voelde niet meer zo urgent en noodzakelijk als kort na mijn scheiding. Toch heb ik de stap gezet en meegedaan. Wat had ik te verliezen?!”
“Tijdens de bijeenkomsten van de cursus kwam ik vooral mensen tegen die veel korter gescheiden waren dan ik. Mensen die in een andere fase van het proces zaten dan ik. Ik werd geconfronteerd met hun verdriet en dit raakte me ook in mijn verdriet. Verdriet waarvan ik niet in de gaten had dat het er nog zo diep zat. Ik dacht dat ik de scheiding voor mezelf al redelijk afgerond had, maar dat bleek helemaal nog niet het geval. Dat vond ik best confronterend.”
“Ik heb even getwijfeld of ik wel door zou gaan. Uiteindelijk ben ik blij dat ik de cursus afgemaakt heb.
Het was namelijk het laatste stapje dat ik nodig had in mijn proces, om écht verder te komen. Wat de cursus mij vooral gebracht heeft is het besef dat ik nog steeds verdriet heb om de scheiding, en dat dat verdriet er mag zijn. Dit mag ik accepteren.
Tijdens een oefening moesten we woorden opschrijven die de scheiding bij je oproepen. In eerste instantie werden er vooral negatieve woorden genoemd. Toen zei iemand ineens het woord ’trots’. Dat was een opening voor anderen om -naast de vervelende en pijnlijke dingen- ook naar het positieve te mogen kijken.
Ik besefte dat ik al heel ver gekomen was. Ik had al heel veel bereikt en was er trots op!
En voor andere deelnemers was ik het voorbeeld dat er licht aan het eind van de tunnel is.”
De dochter van Barbara, Olivia (6), heeft deelgenomen aan de training Dappere Dino’s.
“Ook voor haar was het fijn om onder lotgenoten te zijn, om te voelen dat zij niet het enige kind is waar de ouders van gescheiden zijn.
Ik merk dat ze na het volgen van de cursus haar emoties beter begrijpt. En dat verdriet en boosheid er mogen zijn.
Door wat in de cursus werd behandeld heb ik een ingang om met haar in gesprek te gaan. Dat is heel fijn!
Olivia vond Dappere Dino’s vooral heel leuk, Er werd veel gespeeld en spelenderwijs werden thema’s rondom scheiding aangeraakt. Ze vond het erg jammer toen de training voorbij was. Maar ook dit was goed. Het besef dat dingen soms stoppen, dat ergens een eind aan komt. Ook aan leuke dingen.”
“Ik heb echt het gevoel dat er bij Olivia een blokkade is opgelost. Ze plaste voorheen nog wel eens in haar broek, dat gebeurt nu nog maar zelden. Ze is zich weer aan het ontwikkelen. Op school gaat ze met sprongen vooruit, lezen en rekenen gaan heel goed.
Ze is letterlijk en figuurlijk gegroeid, wel 10 centimeter in de afgelopen 3 maanden. Ik zie weer een vrolijk kind en daar word ik als moeder heel blij van.”
“Kinderen hebben iedere dag een potje energie om te groeien en zich te ontwikkelen. Als een deel van dit potje op gaat aan spanningen en stress, blijft er minder over voor de ontwikkeling van het kind. De kracht van het voorbeeld van Barbara en Olivia is dat ouder en kind beiden aan de slag zijn gegaan. Als een ouder aan zichzelf werkt om weer beter in zijn vel te zitten, doet hij zijn kind daarmee een groot plezier. Het kind krijgt van de ouder de boodschap ‘Ik kan voor mezelf zorgen, jij hoeft dat niet voor mij te doen’. Als ouders de eerste stappen zetten voelt het kind ook ruimte en toestemming om ervaringen te delen in zo’n cursus voor kinderen als Dappere Dino’s. Dan komt een kind ook beter toe aan een stukje verwerking.”
“Durf om hulp te vragen! Ook al voelt het alsof je gefaald hebt, of voel je schaamte of schuld. Durf hulp te vragen. Door de stap te zetten naar de schoolmaatschappelijk werker is voor ons het balletje gaan rollen en hebben zowel ik als Olivia de hulp gekregen die we nodig hadden.”
Heb je naar aanleiding van dit artikel een vraag? Wil je graag met iemand in contact komen omdat je vragen of zorgen hebt? Bel of stuur een whatsapp-bericht naar het CJG 046-8506910 of mail naar info@cjg-wm.nl en we zorgen dat jouw vraag op de juiste plek terecht komt.
Geplaatst op 30 mei 2024 | Categorie Baby's, Jongeren, Peuter, Schoolkind
Opvoeden en opgroeien doe je samen! Wij werken daarom actief samen met gemeenten en partners uit de regio.