Er zijn zo veel dingen veranderd de laatste 2 weken… Complete gezinnen zitten de hele dag binnen, maken hooguit af en toe een wandeling. Je mag er nog wel op uit, maar dan uitsluitend in je eentje of in gezinsverband om en luchtje te scheppen, of in je eentje om een snelle boodschap te doen. Meer niet. Het leven lijkt stil te staan. Moeilijk voor ons, maar zeker ook voor jonge kinderen.
Gelukkig mogen kinderen onder de 12 jaar nog wel met een ander kindje buiten spelen volgens het RIVM. Dit kan helpen om de druk af en toe van de ketel te halen, wanneer het in huis een beetje te veel wordt met zijn allen. Vooral als je in een kleine flat of appartement woont is het moeilijk om steeds in dezelfde ruimte te zijn met elkaar. We moeten daar allemaal aan wennen. Het kan zwaar zijn, vooral als je er niet aan gewend bent om veel thuis te zijn. Of als je een kind hebt dat graag wil bewegen, gewend is om veel te sporten of naar allerlei clubs of vriendjes te gaan. Ze moeten erg wennen en hebben het na een week misschien al wel gezien. En het duurt nog wel even…
Kinderen kunnen zich op jou gaan afreageren als ze boos zijn of niet lekker in hun vel zitten. En dat is niet fijn. Voor jou als ouder niet, maar ook voor kinderen niet. Jij bent de volwassene en daarmee de rots in de branding, ook in zware tijden. Dus accepteer het niet als de kinderen zich op jou afreageren, maar maak bijv. in huis een plek waar je kind even naar toe mag gaan als hij kwaad is op papa, op mama, op corona of op de hele wereld. Hiermee geef je namelijk wel ruimte en erkenning aan het gevoel van je kind. Het is belangrijk dat ze merken dat jij heus wel snapt dat het nu even niet zo leuk is en dat je kind daarom een wat korter lontje heeft. Maar hoe ze dat korte lontje of hun gevoelens van boosheid uiten, dáár mag jij als ouder wel de kaders voor aangeven.
Peuters krijgen misschien meer driftbuien. Die kunnen zich voordoen als:
► er “nee” tegen ze wordt gezegd
► als dingen niet gaan zoals ze verwachten
► als ze een moeilijke taak niet kunnen uitvoeren
► als ze niet in woorden kunnen zeggen wat ze willen
► als ze oververmoeid zijn
► als er geen duidelijke reden bestaat
(Nu ik dit schrijf, realiseer ik me, als moeder van een tiener en zelf in de overgang, dat ik zelf ook om deze dingen boos kan worden 🙂 )
We hebben in zo’n situatie vaak de neiging om te reageren op wat “fout” is (niet rennen, niet schreeuwen, niet….) Voor dreumesen, peuters en kleuters (en zelfs voor tieners en volwassenen) is het fijner om te weten wat er wel mag, wat wel kan. Probeer hierop te letten als je praat tegen je kind. Zeg liever: “In huis lopen we rustig”. Of “We praten op rustige toon tegen elkaar zodat we elkaar kunnen verstaan.”
Het helpt om een dag (ook in coronatijd) zo voorspelbaar mogelijk te maken. Als je kleintje ergens zelf kan zien hoe de dag gaat verlopen, wat er na het aankleden komt bijvoorbeeld, dan geeft dat rust en houvast. Dit kan helpen, ook voor hele jonge kindjes, om minder snel uit hun doen te raken. Ook voor jonge kinderen kun je een dagschema te maken. Omdat ze nog niet kunnen lezen, kunnen pictogrammen helpen. Deze kun je bijvoorbeeld vinden op https://www.mijndagritmepictogrammen.nl/
Print ze uit, plak ze op papier of hang ze met magneetjes op een whiteboard of je koelkast, pin ze vast op een prikbord en kijk hier regelmatig samen met je kindje naar.
Kortom; geef zo veel mogelijk duidelijkheid om driftbuien te voorkomen:
► Denk en plan vooruit. Maak je planning zichtbaar voor je kind.
► Geef aandacht en gerichte complimentjes wanneer je kind zich goed gedraagt.
► Bij jongere peuters; gebruik “gepast negeren” bij een driftbui.
► Geef een compliment/knuffel als je kind weer rustig is.
► Bij oudere peuters; vertel je kind wat wél mag en maak gebruik van een time- out als de driftbui aanhoudt.
► Help je kind weer op gang als hij zich goed gedraagt.
Je kunt zo’n plek samen kiezen. Misschien hebben jullie een klein speeltentje dat in de hoek van een slaapkamer kan staan of in het halletje. Of leg een kleed in de hoek van de kamer met een paar kussens en daar mag je even tekeergaan als je dat nodig hebt. Zet bijvoorbeeld de timer op een aantal minuten. Zo lang mag je het even uitschreeuwen van frustratie. En als je dan weer uit die plek komt, is de boosheid er weer uit en kunnen we verder met de dag.
Dit helpt voor kinderen… Maar zoiets werkt natuurlijk ook voor ouders! Jij kunt ook niet alles aan in deze tijden van Corona ellende. Dus als je als regel stelt dat mama en papa ook af en toe in dat boze hoekje mogen stampvoeten of iets dergelijks, dan leren kinderen ermee om te gaan dat iedereen wel eens kwaad is en dat de situatie nu ook niet eenvoudig is.
Echter: zorg er wel voor dat je je aan die regel houdt, zeker als volwassene. Het kan in deze dagen heel moeilijk zijn om je frustratie niet op elkaar af te reageren…
Voorkom in elk geval dat je uit frustratie tegen je kind staat te schreeuwen. Bijv. als je het gevoel hebt dat je kind voor de zoveelste keer aan je kop zeurt, of als je te veel herrie om je heen hebt, of als je even rustig in een hoek wil lezen. Of als het je gewoon simpelweg even teveel wordt (je bent ook maar een mens!). Merk je dat je tegen je kind staat te schreeuwen of je je geduld dreigt te verliezen, trek je dan terug. Ga even naar de wc en doe de deur op slot. Net zolang tot je weer rustig bent. Of loop de deur uit in je eentje (als dat kan), om dat bewuste luchtje te scheppen. Gewoon stevig doorstappen net zolang tot je het weer aan kunt. Kun je de deur niet uit? Wat erg kan helpen is “virtueel wandelen”. Ga op een rustig plekje in huis zitten, met je ogen dicht, en maak als het ware in je hoofd even die wandeling. Al is het maar 2 minuutjes!
En als je dan echt de deur uit kunt, bel je een goede vriend of vriendin die op dat moment misschien ook wel buiten is. Dan gaan jullie samen wandelen, terwijl je toch in je eentje bent. Het kan heerlijk zijn om even te spuien. En nadat je je ellende en frustratie gedeeld hebt, kijk je om je heen en vertel je elkaar wat je ziet. Zo kom je weer terug in wat er nú is en leid je je gedachten af van de dingen die moeilijk zijn. Ondertussen uiteraard wel afstand houden tussen jezelf en andere mensen die je tegenkomt. Want dat is onze nieuwe omgangsregel.
Wat je ook kunt doen:
►Als je al contact hebt met één van onze professionals, neem dan contact op met diegene om je vraag of zorg over jouw thuissituatie te bespreken.
►Heb je nog geen vaste contactpersoon, maar wil je wel graag met iemand in contact komen omdat je tegen moeilijkheden aanloopt binnen je gezin? Er is een bereikbaarheidsdienst voor alle pedagogische vragen, georganiseerd door het CJG en Partners in Welzijn. Er kan van 09:00 tot 17:00, van maandag t/m vrijdag, contact worden opgenomen. Bel of stuur een whatsapp-bericht naar 046-8506910.
► Volg opgroeienin046 via Facebook, of kijk regelmatig op www.opgroeienin046.nl
Hier verschijnt minimaal 2x per week een artikel met tips. We willen echter ook graag onderzoeken waar jullie behoefte ligt, zodat we goed kunnen aansluiten op vragen die leven in de alledaagse praktijk.
► Behalve bellen naar eerder genoemd telefoonnummer, kunnen jullie je reacties, wensen en behoeften ook doorgeven via Facebook door te reageren op onze posts, door een PB te sturen of door te mailen naar info@cjg-wm.nl
Wij gaan vervolgens keihard aan het werk om jullie van de nodige informatie te voorzien de komende weken. Samen sterk!
Geschreven door een jeugd- en gezinswerker / schoolmaatschappelijk werker met een tienerzoon die ooit ook een dreumes was 😉
Bron : Triple P en www.opvoedingsvragen.nl/dreumes
Geplaatst op 27 maart 2020 | Categorie corona, Peuter, Schoolkind
Opvoeden en opgroeien doe je samen! Wij werken daarom actief samen met gemeenten en partners uit de regio.