Stiefouder zijn | Esther blogt

Er zijn vele benamingen voor: stiefouder. Bonuspapa. Liefmoeder. Noem maar op, elk samengesteld gezin kiest zelf wat past. Op de 2e zondag van oktober in het de landelijke ‘Stiefouderdag’. De dag voor erkenning en het eren van het stiefouderschap. Op deze dag is er aandacht voor stiefouders en voor de liefde, zorg en inzet die zij geven aan hun stiefkind(eren).

Onze ouderblogger Esther is naast moeder van Isa ook stiefmoeder van Job*. In deze blog blikt ze terug op de tijd dat ze een relatie kreeg met Rob, en daardoor tegelijk ook stiefouder werd. En hoe dit haar leven compleet veranderde.

Verliefd worden op een man met een kind

Het is alweer 15 jaar geleden dat ik Rob ontmoette, tegenwoordig mijn echtgenoot. We kenden elkaar via via. Ik wist dat hij een zoontje had. Ik ging tot die tijd veel op stap, zoals de meeste twintigers. En met vriendjes ging het in die tijd aan en uit. Toen ik Rob leerde kennen en onze relatie serieuze vormen aan nam, kwam mijn moeder op een avond bij me zitten. Ik moest hier echt goed over nadenken, zei ze. Hier was namelijk ook een kind in het spel. “Dan wandel je niet zomaar een leven binnen en ook weer naar buiten als het je niet bevalt, Esther.” Ik voelde dat ze gelijk had en nam haar woorden heel serieus.

Een ander leven

Van het ene op het andere moment ging ik van een leven waarin ik kon doen en laten wat ik wilde, waarbij ik 3 avonden per week op stap ging en een gat in de dag sliep, naar een leven met een kind. Dat in het weekend om 7:00 uur aan het bed stond… Ik herinner me nog dat ik werkelijk verbaasd was toen ik hierdoor noodgedwongen ontdekte hoeveel mensen al ’s ochtends vroeg boodschappen gingen doen, voor wie de dag al vóór 12:00 uur begon. Maar dat terzijde.

Puzzelen

Job was 4 jaar oud, toen hij onderdeel van mijn leven werd en ik van dat van hem. En ook al was ik niet zijn biologische moeder, ik voelde me ontzettend verantwoordelijk. Om het weekend op vrijdag, terwijl Rob hem ophaalde bij zijn moeder, maakte ik met liefde een lekkere maaltijd klaar. Ik zorgde dat hij altijd een fris gewassen en mooi opgemaakt bedje had om in te slapen. En op zondag, als Rob voetbalwedstrijd had, gingen Job en ik altijd samen leuke dingen doen. Job was namelijk geen voetbal-jongen, maar samen tekenen, schilderen of knutselen vond hij fantastisch!

Ik vond het moeilijk om de balans te vinden. Ik cijferde mezelf in het begin helemaal weg, had het gevoel dat ik er continu volledig voor hem moest zijn. Alsof ik wilde bewijzen dat ik goed genoeg was voor deze grote taak, het stiefouder zijn. In het weekend tijd voor mezelf nemen deed ik weinig. Dat heb ik echt moeten leren.

Ik vond het ook een verwarrende rol, die rol van ‘stiefmoeder’. Want wat was eigenlijk precies mijn taak? Wat deed ik wel en wat deed ik niet? Ik nam een deel van de zorg op me, mocht ik me dan ook met de opvoeding bemoeien? Dat was de eerste tijd best even puzzelen, maar gelukkig hebben we daar gedurende de jaren onze weg in gevonden.

Ik werd een soort maatje voor Job, probeerde zonder oordeel naar hem te luisteren en naarmate hij ouder werd, vertrouwde hij me regelmatig dingen toe die hij niet direct tegen zijn vader of moeder wilde zeggen.

Eretitel

Op een mooie zomerdag, op vakantie in Zuid Frankrijk (Job was een jaar op 8), hadden we een klets-gesprekje over de namen of  ’titels’ die mensen hebben. Vader, moeder, zoon, dochter, opa, tante etc. “Esther… wat ben jij eigenlijk van mij?” vroeg hij opeens. Grinnikend vertelde ik dat ik zijn stiefmoeder was en dat ik dat best een stom woord vond. “Maar hopelijk ben ik niet zo een gemene stiefmoeder zoals bij Assepoester”, voegde ik er met een knipoog aan toe.

Dat woord heb ik vervolgens de hele vakantie moeten horen, Job had er duidelijk lol aan… “STIEFMOEDER, wat eten we vanavond?!” galmde het over de camping.

Een dikke shout-out naar al die lieve, betrokken stiefouders

die hun bonuskind in hun hart gesloten hebben en er met alle liefde van de wereld voor zorgen!

Meer ouderblogs lezen? Zelf bloggen?

• Klik hier voor een overzicht van alle eerder verschenen ouderblogs bij Opgroeienin046.nl, van Esther maar ook van andere ouders.

• En zie jij het ook wel zitten om in een blog jouw ervaringen met het ouderschap en opvoeden te delen met ons? Neem gerust contact op via dit mailadres.

Esther houdt van buiten zijn in de natuur, van yoga, een lekkere tapas schotel, een goed boek en een leuke serie.

Ze is gefascineerd door mensen en waarom ze doen wat ze doen.

Verbinding is haar toverwoord.

Ze deelt met ons haar dagelijkse strubbelingen, inzichten en hilariteiten,

als moeder van dochter Isa (10) en bonusmoeder van Job*.

Vragen? Contact?

Heb je naar aanleiding van dit artikel een vraag? Wil je graag met iemand in contact komen omdat je vragen of zorgen hebt? Bel of stuur een whatsapp-bericht naar het CJG 046-8506910 of mail naar info@cjg-wm.nl en we zorgen dat jouw vraag op de juiste plek terecht komt.

Geplaatst op 9 oktober 2023 | Categorie Jongeren, Peuter, Schoolkind