Pleegzorg opent je wereld

In de gemeente Beek geven twaalf gezinnen pleegzorg aan kinderen die niet bij hun biologische ouders kunnen wonen. Rianne en Roger Buijsers zijn twee van deze pleegouders. Zij dragen sinds twee jaar zorg voor hun pleegdochter Suze die zij, samen met hun oudste dochter, volledig in hun hart hebben gesloten.

”Dat wij Suze mogen opvoeden is een groot voorrecht”

Rianne: ”Suze is een heerlijk kind. Dat zij bij ons woont, klopt gewoon. Voor iedereen in ons gezin.” Rianne noemt Suze haar hartenkind. ”Ze is niet uit mij geboren, maar ze voelt als mijn eigen dochter. Dat wij haar mogen opvoeden tot het prachtige meisje dat ze nu al is, is een groot voorrecht.”

Na de geboorte van hun eerste dochter wilden Rianne en Roger graag een groter gezin. ”Maar dat liep anders”, vertelt Rianne. ”Toen ik niet opnieuw zwanger raakte, gingen we een medisch traject in dat bijna vier jaar duurde. Daarna hebben we met veel verdriet geaccepteerd dat een tweede zwangerschap er voor ons niet inzat.”

De wens om hun gezin uit te breiden bleef. Adoptie was geen optie voor Rianne en Roger. Dat wisten ze meteen. Ze wilden niet opnieuw een langdurig en onzeker traject in. Zo kwam de optie pleegzorg op tafel. Rianne: ”Mijn tante heeft naast haar eigen kinderen ook pleegkinderen opgevoed. Ik kwam vroeger veel bij haar thuis. Helemaal onbekend met pleegzorg was ik dus niet.”

Rianne en Roger bezochten een informatieavond van Xonar en lieten zich goed informeren. Het werd een enerverende avond vol heftige verhalen. Rianne: ”Ik dacht mij hemel, waar beginnen we aan? Maar mijn man had direct zoiets van: dit kunnen wij. Dat hij er meteen enthousiast instapte, verbaasde me enigszins, maar het stelde me ook gerust.”

Daarna gingen ze een traject in waarin ze naast nog meer informatie ook trainingen aangeboden kregen. Rianne: ”Zo’n traject is intensief, maar het bereidt je goed voor op het aanstaand pleegouderschap. Je ontdekt of het echt iets voor jou en je gezin is en je hoeft pas aan het eind te beslissen of je pleegouders wilt worden.”

”Er zijn veel verschillende vormen van pleegzorg”, vertelt Rianne. ”Sommige pleegouders vangen kinderen kortdurend op met de bedoeling dat zij uiteindelijk weer terug kunnen naar hun biologische ouders. Suze daarentegen blijft bij ons wonen tot zij, net als alle andere kinderen, haar vleugels uitslaat. Maar er zijn ook pleegouders die alleen in de weekenden pleegkinderen verzorgen.”

”Voor al deze vormen van pleegzorg zijn eigenlijk maar twee eigenschappen echt nodig: geduld en doorzettingsvermogen, maar ook inlevingsvermogen” vervolgt ze. ”Kinderen die onze zorg nodig hebben, komen vaak uit zeer problematische situaties. Dat gold ook voor onze dochter. Zij moet daardoor een inhaalslag maken in haar ontwikkeling. Daarvoor is meer nodig dan alleen tijd en liefde. Gelukkig kunnen wij altijd rekenen op professionele zorg en ondersteuning van Xonar. Als pleegouders sta je er nooit alleen voor. Er staat een heel team om jou en je kind heen. En dat blijft zo.”

In huize Buijsers kunnen ze zich een leven zonder Suze niet meer voorstellen. ”Wij genieten enorm van haar en zijn beretrots! Suze ontwikkelt zich ontzettend goed én ze leert ons ook veel. Een voorbeeld? Suze had weinig structuur en daarom veel begeleiding nodig. Dat was voor een ‘controlfreak’ zoals ik best even wennen. Zij leert mij om wat losser en flexibeler in het leven te staan. En het gekke is, daar word ik dus heel gelukkig van.”

De naam Suze is omwille van haar privacy gefingeerd.

Kader

In Nederland wachten meer dan 800 kinderen op een pleeggezin. Zij kunnen niet thuis wonen omdat de situatie daar momenteel voor hen niet stabiel en veilig genoeg is. Bent u nieuwsgierig naar pleegzorg en benieuwd of het iets voor u -en uw gezin- is? Kijk dan eens op www.openjewereld.nu

Lees ook:

Pleegzorg, iets voor jou?

Foto: Mitchell Giebels

Geplaatst op 1 februari 2022 | Categorie Kinderwens