Chelsea Massen uit Sittard is 22 jaar, en kreeg op haar 19e een zoon. Zij werd daarmee tienermoeder. Samen met haar vriend zet zij zich nu vrijwillig in om anderen te helpen. Tienermoeders kunnen bij haar als ervaringsdeskundige met allerlei vragen terecht, vanaf de zwangerschap tot na de geboorte. De naam? Little Big Adventures! Wij hebben haar geïnterviewd over dit mooie burgerinitiatief in de 046-regio.
‘’Als ik terug denk dan roept dat bij mij een rollercoaster aan emoties op. Er komen in één keer zoveel dingen op je af als je plotseling zwanger bent… ik was 7 weken zwanger toen ik erachter kwam. Je probeert te wennen aan het idee. En op een gegeven moment was ik er oké mee. Ik had niet echt zwangerschapskwaaltjes zoals ochtendmisselijkheid. Het enige waar ik heel veel last van had waren mijn hormonen. Ik was echt verschrikkelijk af en toe!” vertelt Chelsea lachend. “Dan zei ik om 4 uur in de ochtend tegen mijn vriend: ´Ik wil tompoezen en die moet je nu gaan halen!´ En daarna was ik helemaal in paniek en huilde ik, omdat hij nee zei,” vervolgt ze. “Ik heb aan mijn zwangerschap gelukkig veel mooie herinneringen over gehouden.”
Chelsea kan het zich nog goed herinneren: “Op een avond heb ik een zwangerschapstest gedaan. Ik was helemaal in de veronderstelling dat ik niet zwanger zou zijn. Maar toen ik de 2 streepjes op de zwangerschapstest zag, kreeg ik wel een klap… Ik heb het gelijk tegen mijn vriend gezegd: ´Ik weet niet hoe, maar ik ben zwanger.´ Hij heeft mij tot rust gebracht. Wij woonden in die tijd bij mijn vader thuis.
In paniek heb ik vervolgens mijn moeder gebeld: ´Mam ik weet niet wat ik moet doen… Ik heb een zwangerschapstest gedaan en die is positief.´ Zij reageerde eigenlijk meteen super blij: ´Ik word oma! Dat komt allemaal goed lieverd!´ Mijn vader kwam vlak daarna thuis en zag dat ik gehuild had. Ik vertelde hem dat ik zwanger was. En ook hij zei: ´Weet je wat .. we komen er wel uit hier met z´n drieën.´
Mijn vriend heeft 2 zussen en ik heb een jonger zusje. Ook zij waren super blij dat ze tante werden. In onze vriendenkring verwachtte iedereen wel dat wij de eersten zouden zijn die aan kinderen zouden beginnen. Maar niemand had verwacht dat het zo snel zou gebeuren! Ik was nog geen 20, dus een tienermoeder. Ze waren best wel geschokt. Maar ik heb uiteindelijk superveel steun gehad. Van onze vrienden en van onze ouders. Ze hebben ons het gevoel gegeven dat we dit aan kunnen!”
“Als ik terug denk aan mijn eigen zwangerschap, heb ik soms ook wel wat informatie en steun gemist. Toen ik voor het eerst bij de verloskundige kwam, hoorde ik voor het eerst woorden als ´foliumzuur´. Alles was nieuw. Mijn beste vriendin, die vlak na mij een kleine kreeg, heeft hetzelfde ervaren. Het lijkt alsof er van je verwacht wordt dat je alles maar meteen weet, als je zwanger wordt. Ik had echt nooit gedacht dat bij een zwangerschap zoveel meer komt kijken… Vaak worden er veel lastige woorden gebruikt die veel simpeler uitgelegd kunnen worden, zeker voor tienermoeders. Iemand die 19 (of misschien nog wel jonger) is heeft een hele andere belevingswereld dan iemand van 32. Die laatste kiest waarschijnlijk veel bewuster om aan kinderen te beginnen, en heeft zich al vooraf ingelezen.
Een leraar heeft vroeger toen ik een jaar of 14 was eens tegen mij gezegd; ´Wees zelf de persoon die je vroeger nodig had gehad´. Dit is altijd blijven hangen. Ik zag er destijds de wijsheid niet van in. Nu pas begrijp ik het… In mijn zwangerschap had ik zelf iemand nodig die mij nét even dat zetje gaf, snapte wat ik doormaakte en mij rustig informeerde. Natuurlijk krijg je heel veel goedbedoeld advies uit je omgeving, en professioneel advies van verloskundigen en zo, maar die hebben niet zelf ervaren hoe het is voor een tienermoeders. Het voelt veel directer en closer als je eens met iemand kunt praten die door hetzelfde heen is gegaan.
Daarom ben ik samen met mijn vriend ‘Little Big Adventures‘ begonnen. Wij zeggen altijd: dit is ons grote avontuur dat we samen zijn gestart, en we hebben er een kleine avonturier bij gekregen. Little big adventures: kleine grote avonturen, die je op de wereld zet en die je daarna begint.
Wat ik wil betekenen voor jonge tienermoeders en jonge tienerouders, is een informele back-up zijn. Een verloskundige heeft niet altijd de tijd om je alles uit te leggen. Op dat moment zou ik in beeld kunnen komen. Ik ben bereikbaar via social media, maar een berichtje, WhatsAppje of even bellen mag natuurlijk ook. Ik wil de drempel zo laag mogelijk houden. Zit je persoonlijk niet helemaal lekker in je vel? Weet je niet goed hoe je ergens mee om moet gaan? Wil je gewoon eens kletsen met iemand die ook tienermoeder is? Dan kun je contact met mij opnemen.”
“In het begin van de corona-crisis heb ik contact gelegd met verschillende instanties in deze regio. Ik ben mij er heel goed van bewust dat ik niet elk meisje kan helpen. Ik kom zelf ook pas net kijken als ervaringsdeskundige. Als iemand met grote problemen naar mij toe komt, zoals financiële problemen of uit huis gezet zijn, dan kan ik niet helpen. Maar ik wil zo’n meisje wel het gevoel geven dat ze gehoord wordt. Ik kan haar dan doorverwijzen naar mijn netwerk in deze regio, bijvoorbeeld: het Knooppunt Informele Zorg, haar adviseren informatie op te zoeken op de website van Opgroeienin046, of haar in contact brengen met het maatschappelijk werk of het jeugd- en gezinswerk van Partners in Welzijn. Zij hebben elk ook weer een netwerk met nog verder gespecialiseerde instanties zoals bijvoorbeeld Xonar. Naast het traject dat gaat lopen bij een officiële instantie mag ze toch gewoon met mij blijven praten, als ze dat wil. Dit laat ik aan de jonge mama zelf over.”
“Het allereerste is: het komt goed. Je hebt de keuze gemaakt om de rest van je jeugd aan de kant te zetten en de verantwoordelijkheid te nemen om een kind op te voeden. Dat is niet niks. Voor tienermoeders voelt het soms alsof je daarvoor gestraft wordt. Dit wil ik doorbreken! We hebben een hele verantwoordelijke keuze moeten maken door te zeggen: ‘ik houd dit kindje, ik ga het verzorgen, dit is míjn kindje.’ Dat verdient respect.
Als je met 19 jaar ervoor kiest om zwanger te zijn en je kindje te houden, maak je een heel volwassen keuze voor de rest van je leven. Maar je bent voor bepaalde dingen nog niet volwassen genoeg. Dus wat ik vooral wil meegeven aan de omgeving, zoals ouders (toekomstige opa’s en oma’s) is: blijf alert. Probeer je dochter het vertrouwen te geven dat het goed komt, dat ze het kan.
Er zijn als jonge ouder heus wel dingen waarbij je denkt: hoe kom ik hier doorheen?! Er wordt evenveel van je verwacht als je 19 bent en kiest voor een kindje als dat je 32 bent. Je hebt evenveel taken, moet evenveel luiers verschonen en je hebt net zo goed gebroken nachten. Maar hierin ben je echt niet alleen, en dat is goed om te weten!”
“Wij hebben er heel bewust voor gekozen om ouders te worden. Maar het gaat zeker niet zonder slag of stoot. Tot afgelopen september hebben we bij mijn vader ingewoond. Wij hebben dus steun van onze ouders gekregen. Ik ben me er zeer van bewust dat er genoeg jonge ouders en tienermoeders zijn die dit niet in hun omgeving ervaren. Daarom willen wij met ‘Little Big Adventures’ daar een soort vangnet voor worden. Als bepaalde belangrijke mensen in je leven wegvallen doordat je ervoor kiest om het kindje te houden, dan heb je toch nog altijd mensen om je heen nodig die je steunen of een aanspreekpunt zijn. Daar zijn wij voor, naast de eventuele professionele hulp. Sommigen zullen door een heel kort proces gaan en sommigen door een heel lang proces. Maar ik wil iedereen meegeven dat je met trots achter een kinderwagen kan en mag lopen, ongeacht hoe oud je bent. Dat je met trots jezelf mama of papa kan noemen, ook als je nog een tiener bent. En dat je trots op jezelf wordt … ik denk dat dit het aller belangrijkste is. Zoals ik al zei: het is bij ons ook niet zonder slag of stoot gegaan. We zijn nog lang niet klaar met dit avontuur en met deze reis, maar het is wel een van de mooiste die ik gemaakt heb.”
“Toen ik dit opstartte heb ik meteen gezegd: ik wil dit compleet op vrijwillige basis doen. Ik wil niet dat een meisje zich belemmerd gaat voelen om contact met mij te leggen. Want ik spreek uit ervaring als ik zeg dat tienermoeders zorgen kunnen krijgen over bepaalde kostenplaatjes… Ik heb liever dat een meisje dan €10,- of €20,- in een pak luiers of een babykamer investeert, dan dat ze die aan mij moet betalen. Omdat ik precies weet waar ze doorheen gaat! Uiteindelijk is het wel een droom om hier groter in te worden. Om misschien op scholen lezingen te gaan geven. Maar dan denk ik echt heel ver vooruit. Voor nu wil ik gewoon graag de persoon zijn die ik vroeger zelf nodig had gehad.”
Op de website van Little Big Adventures kun je meer informatie vinden en hoe je met Chelsea in contact kunt komen.
Kijk voor meer informatie over zwangerschap op onze website bij de categorie zwanger.
Opvoeden en opgroeien doe je samen! Wij werken daarom actief samen met gemeenten en partners uit de regio.