In het kader van Internationale Borstvoedingsweek ( 1 tot en met 7 augustus) zijn Josine Kuijpers en Margriet van Kempen – beide werkzaam als Jeugd- en Gezinswerker bij Partners in Welzijn – in gesprek gegaan met vrouwen over hun ervaring met het geven van borstvoeding.
Josine is bij twee dames op huisbezoek voor opvoedondersteuning en gaat met ze in gesprek over het geven van borstvoeding.
Margriet treft een aantal vrouwen wekelijks bij Moedercentrum Casa Mama Lisi in Sittard. Op maandagochtend zitten ze bij elkaar als Margriet vraagt naar hun ervaringen met borstvoeding. De meeste vrouwen vinden het vreemd dat Margriet over dit onderwerp begint in een groep. Praten over borstvoeding wordt niet zomaar gedaan, zeggen de dames. Maar als ze eenmaal beginnen, merken ze dat het veel herinneringen oproept en zijn ze nog lang niet uitgepraat.
“Bij mijn eerste kind was ik bang om borstvoeding te geven. Ik wist niet of ik genoeg voeding had en was bang dat ik mijn kindje ziek zou maken. Ik kreeg van niemand informatie, dus gaf ik voor de zekerheid flesvoeding.
Bij mijn tweede kind was het anders. Ik had al wat ervaring met mijn eerste baby en durfde nu wel borstvoeding te geven. Ik had veel melk, ik moest kolven en zelfs soms melk weggooien. Ik vond het fijn om borstvoeding te geven en heb mijn zoon gevoed tot zijn vierde. Toen kreeg ik een verbod van mijn dokter. Hij zei zelfs tegen mijn zoontje: ‘Niet meer aan de borst drinken hè!’. Het borstvoeding geven kostte me namelijk teveel energie en mijn melk zou dikker worden, zoals yoghurt.
De volgende 3 kinderen heb ik borstvoeding gegeven tot 1,5 of 2 jaar.”
“Toen ik mijn eerste kindje kreeg was ik erg jong. Ik was alleen bij de familie van mijn man en niemand gaf me informatie. Ik heb borstvoeding gegeven tot mijn kindje 1,5 jaar oud was. Toen ik niet meer genoeg melk had kocht mijn schoonvader een koe, zodat we melk hadden. Mijn schoonzusje pakte vaak alle melk en maakte er yoghurt van. Ze zei dan: ‘Sorry, ik had er niet meer aan gedacht dat je baby melk moest hebben.’
Ik heb 5 kinderen. De andere kinderen zijn geboren toen ik met mijn man bij mijn vader in Nederland woonde. Hier kreeg ik informatie en ging ik naar het consultatiebureau. Dat was heel fijn, ik kon al mijn vragen stellen. Mijn laatste 4 kinderen heb ik maar 3 maanden borstvoeding gegeven, omdat ik daarna weer ging werken.”
“Ik heb 8 kinderen, waarvan een tweeling. Alle kinderen heb ik borstvoeding gegeven tot 1 of 2 jaar. Dit werd aangevuld met verse schapenmelk van ons eigen schaap. In Somalië hielpen mijn moeder en mijn zusje mij met de borstvoeding. Het is bij ons gebruikelijk dat je na de bevalling 1 maand en 10 dagen (40 dagen) binnen blijft om te herstellen en je baby te voeden. Mijn moeder en zusje verzorgden mij en de baby’s, dat was heel fijn! Ik had alle tijd om te herstellen van de zwangerschap en de bevalling.
Helaas is mijn man overleden en ben ik moeten vluchten voor de oorlog. Ik ben met 5 kinderen naar Nederland gekomen. Mijn andere 3 kinderen zijn met familie van mijn man naar Amerika gevlucht. We hebben wel contact met elkaar, maar wat was het moeilijk!”
“Ik wilde heel graag borstvoeding geven. Bij mijn eerste zoon heb ik het geprobeerd, maar hij weigerde helaas. Ik heb een paar weken gekolfd om hem toch wat mee te geven. Ik ben ermee gestopt omdat mijn man voor zijn werk op uitzending ging en ik alles alleen moest doen.
Bij mijn tweede zoon heb ik het nog een keer geprobeerd. Hij wilde in eerste instantie ook niet. Kolven heb ik niet geprobeerd, omdat het met twee kinderen niet te doen was. Na een paar weken stond ik met mijn jongste zoontje onder de douche en hapte hij toch aan de borst. Via een lactatiedeskundige heb ik de borstvoeding op gang gekregen. Ik was heel blij dat het lukte! Zeker omdat we er na een paar maanden achter kwamen dat hij een koemelk allergie heeft.
Nu, na 24 maanden, geef ik nog steeds borstvoeding. het gaat niet zozeer om de voeding, want die krijgt hij sowieso binnen. Het is voor mijn zoontje een soort knuffelmoment geworden. Met name in de nacht als hij wakker wordt, geef ik hem de borst. Ik weet nog dat we met de oudste uren op de arm hebben rondgelopen, omdat je met flesvoeding ook aan een maximum zit. Inmiddels ben ik wel toe aan een nachtje doorslapen en proberen we deze gewoonte te doorbreken.”
“Ik heb twee dochters en twee zonen. Mijn oudste kinderen zijn in Eritrea geboren. Voor mij was het vanzelfsprekend dat ik mijn kinderen borstvoeding gaf. Het contact met de baby, dicht tegen mij aan, vind ik heel waardevol. Verder heeft borstvoeding geven veel praktische voordelen: geen bacteriën, je hebt geen flesvoeding nodig en altijd melk op goede temperatuur. In Eritrea krijg je als zwangere een keer een controle van een gynaecoloog. Er is verder geen kraamzorg. Mijn familie hielp mij tijdens de kraamweek, in het bijzonder mijn moeder, die er voor me was in het stukje borstvoeding.
Het toevallige was dat beide oudste kinderen met 1,5 jaar geen borstvoeding meer wilden. Ik was toen in verwachting van een nieuw kindje, mogelijk hebben ze het aangevoeld. Ik vond het wel jammer dat ik zo abrupt moest stoppen met de borstvoeding.
Mijn derde kindje is hier in Nederland geboren en was een huilbaby. Hij heeft tot 2 jaar borstvoeding gekregen. Hij heeft moeite met eten en krijgt nu nog steeds de fles, daar heb ik wel zorgen om. Mijn jongste dochter is nu 7 maanden en ik hoop dat ik haar tot haar 2e borstvoeding kan blijven geven.”
Wat in de gesprekken opviel was dat borstvoeding door alle vrouwen (behalve de Nederlandse) alleen gegeven werd als de moeder alleen was of in het bijzijn van vrouwen. Nooit in het bijzijn van mannen.
Ook vertelde een vrouw dat in haar dorp de dames samen voor een kindje zorgden, waarvan de moeder overleed toen de baby 2 weken oud was. Alle vrouwen hebben toen afwisselend deze baby borstvoeding geven.
De overige dames herkennen dit; in veel culturen helpen vrouwen elkaar met het geven van borstvoeding.
Ook in Nederland gebeurde dit, bijvoorbeeld op de Vroedvrouwenschool. De schoonmoeder van een van de aanwezige dames heeft dit zelf gedaan voor een baby in de familie.
Heb je vragen over opvoeden? Ben je nieuwsgierig naar opvoeden in andere culturen? Of gewoon op zoek naar contact met andere vrouwen? Moedercentrum Casa Mama Lisi in Sittard heet je van harte welkom.
Iedere maandag van 11.00 – 12.00u is hier pedagogisch spreekuur. Margriet van Kempen beantwoordt je vragen over opvoeden.
Informatie over Casa Mama Lisi en hun activiteiten vind je hier.
Geplaatst op 4 augustus 2022 | Categorie Baby's, Kinderwens
Opvoeden en opgroeien doe je samen! Wij werken daarom actief samen met gemeenten en partners uit de regio.