In dit artikel beantwoorden wij een aantal vragen en hopen we jullie te laten glimlachen om elkaars verhalen. Want opvoeden rondom Sinterklaas is vooral ook heel leuk! In 2021 zijn we gestart met dit artikel naar aanleiding van jullie opvoedvragen, leuke verhalen en uitspraken die jullie ons via onze social mediakanalen lieten weten. Elk jaar vullen we dit artikel aan met nieuwe opvoedvragen en antwoorden. Veel leesplezier met deze ‘2023-editie’!
Q: Mijn dochter van 6 twijfelt al een poosje of Sinterklaas echt bestaat. Ze weet in elk geval zeker dat er hulpsinterklazen zijn, daar is ze van overtuigd. Ik spreek het niet tegen, ik laat het aan haarzelf over hoe ze over Sinterklaas denkt. Nu heeft opa haar onlangs verteld dat hij zelf ook eens hulpsinterklaas is geweest ooit. En dat hij daarom het telefoonnummer van de echte Sinterklaas heeft… Je raadt het al, mijn dochter vraagt nu telkens aan opa of ze met Sinterklaas mag bellen. Het gaat over niks anders meer als ze elkaar zien, en dan is het nog niet eens 5 december… De smoesjes van opa raken langzaamaan op… Hoe komen we deze tijd door? Of moet ik haar het grote geheim toch maar vertellen?
A: Veel kinderen maken vanaf deze leeftijd zo’n ’twijfelfase’ door. Ze kunnen fantasie en realiteit steeds beter van elkaar scheiden en gaan daardoor steeds meer hun eigen conclusies trekken. Sinterklaas kan onmogelijk op zoveel plekken tegelijkertijd zijn, hij móet wel hulp hebben van hulpsinterklazen! Of ze horen hier en daar iets van leeftijdsgenootjes of de volwassenen om hen heen dat hun twijfel bevestigt. Want… áls je eenmaal twijfelt, ga je vanzelf beter om je heen kijken en luisteren 🙂 Kinderen zijn van nature nieuwsgierig, ze willen graag weten hoe iets in elkaar zit. Zo ook het hele sinterklaas-mysterie. Wanneer een kind eenmaal flink twijfelt, sta je als ouder voor de keuze: wat ga ik doen? Zeggen dat het niet waar is wat ze denkt? Of geef ik toe en leg ik dan maar meteen uit hoe de vork in de steel zit? Er is echter ook een middenweg, en die wordt meestal aangeraden.
Kinderen beginnen niet voor niets te twijfelen, dat zegt iets over hun ontwikkelingsfase. Wat je het beste kunt doen is meebewegen, sluit aan bij waar je kind is. “Mam, klopt het dat er hulpsinterklazen zijn?” Geef niet direct een ja- of nee-antwoord, maar vraag je kind wat hij/zij er zelf over denkt en waarom. Ga mee in hun denkwijze en verklaringen en zeg “dat zou best eens kunnen!” of bevestig eerlijk hun vermoeden. Het ontkennen en proberen ze van gedachte te doen veranderen valt vaak niet in goede aarde bij de serieuze twijfelaars. Doe je dit niet, dan lieg je in elk geval ook niet, want daar kunnen ze gevoelig voor zijn in deze twijfelfase. Maar als je dat niet wil hoef je ook nog niet helemáál uit de doeken hoe het geheim exact in elkaar zit. Daar mogen ze zelf verder over nadenken. Tja… en dan komt er opeens een lieve gezellige opa die er ook nog een mooi en spannend verhaal van weet te maken! Het is heel logisch dat je dochter hierin meegaat; vaak zie je dat kinderen in de twijfelfase álles aangrijpen om toch maar te kunnen blijven geloven. Maar dit tegelijk ook willen testen en uitproberen 😉 …misschien dat ze daarom zo graag met Sinterklaas wil bellen!
Je voelt zelf waarschijnlijk het beste aan waar je nu goed aan doet. Eerlijk zijn en vertellen dat opa het telefoonnummer niet heeft (en waarom) kan tot gevolg hebben dat het geheim bekend wordt bij je kind… Kan je dochter dat aan in deze fase van het jaar, net nu de stoomboot is aangekomen, de schoen volop gezet wordt en het bijna pakjesavond is? Of denk je dat het beter is ‘om deze ronde nog maar even uit te zitten’? In dat laatste geval zul je een beroep moeten doen op je eigen fantasie en creativiteit, of natuurlijk die van opa 😉 Zet bijvoorbeeld een telefoongesprek in scene door een (voor jouw dochter onbekende) persoon de telefoon op te laten nemen en haar vragen te beantwoorden. Risico zit er natuurlijk wel in dat ze dan morgen wéér wil bellen! En overmorgen. En volgende week. Maar… misschien heeft Sint wel een speciale telefoon en kan Sinterklaas niet gebeld worden (want dan zou zijn telefoon de hele dag rinkelen natuurlijk), maar kan alleen de Sint zelf naar opa bellen? Misschien heeft hij jaarlijks 1 contactmomentje ingepland met zijn voormalige hulpsinterklazen, toevallig nét als jouw dochter bij opa op bezoek is? Wij hebben ons overigens ook laten vertellen dat je de Sint kunt vragen om een persoonlijke videoboodschap in te spreken voor je dochter, misschien ook leuk 😉
Het ene kind belandt vroeger in deze twijfelfase dan het andere kind. Na een periode van het mee-bewegen zoals hierboven uitgelegd, volgt uiteindelijk ‘de onthulling van het geheim’, het kwartje valt. Gebeurt dit echter niet vanzelf, dan is een algemeen advies om als ouder zelf het heft in handen te nemen voordat je kind naar de bovenbouw (ongeveer groep 5) gaat. In de bovenbouw wordt op scholen meestal aan surprise of een spel met kadootjes gedaan, en de meeste kinderen in deze leeftijd kennen het geheim dus de kans dat ze het van een ander horen dan van jou als ouder wordt steeds groter. Sommige kinderen zijn hier heel gevoelig voor, voor hen is het fijner om het in de veilige thuisomgeving van hun ouder(s) te horen. Er zijn ook hele leuke boeken op de markt die een handje kunnen helpen in dit proces, die kinderen zelf kunnen lezen. Dergelijke boeken kunnen het beste op een moment gelezen worden dat een kind niet middenin de Sinterklaas-periode zit (dan kan de waarheid hard aan komen…) maar gewoon lekker in de zomervakantie of zo! Bijvoorbeeld:
Natuurlijk kunnen kinderen na het ontdekken van het geheim alsnog teleurgesteld zijn. Het is belangrijk om die teleurstelling serieus te nemen. Kinderen verwerken de teleurstelling beter en blijven je vertrouwen als ze ervaren dat je hen begrijpt. Maak er iets positiefs van door je kind bij het geheim te betrekken. Bijvoorbeeld door samen kadootjes voor kleinere broertjes of zusjes te gaan kopen. Of pepernoten bij de gevulde schoenen de leggen. Waarschijnlijk zijn ze al snel heel trots dat ze nu bij de grote mensen horen!
Q: Ik heb vroeger thuis altijd gehoord dat ik braaf moest zijn, omdat ik anders in de zak meegenomen zou worden naar Spanje. Zo ging dat in die tijd, maar ik herinner me nog goed hoe bang ik soms was. Ik kies er dus bewust voor om dit niet tegen mijn kinderen te zeggen. Maar ik betrapte me er laatst op dat ik in een boze reactie tegen onze zoon zei: “Pas maar op! Luisterpiet hoort alles; als je je niet gedraagt bestaat de kans dat er niks in de schoen komt of zelfs geen kadootjes met pakjesavond!!!” Hij doet nu zijn uiterste best en gedraagt zich voorbeeldig, maar ik voel me ondertussen schuldig… dit voelt toch een beetje als dreigen en dat wilde ik nu juist níet! Hoe kan ik dit anders doen?
A: Het is in het algemeen belangrijk om kinderen te leren luisteren vanuit zichzelf (interne motivatie) en niet omdat ze anders straf krijgen of er anders iets naars gebeurt (extern). Het gaat er veel meer ontspannen aan toe in je gezin als je de Sinterklaastijd positief en leuk probeert te houden en dus niet koppelt aan ‘dreigementen’. Gelukkig gaat de Sint met de tijd mee. Mee in de zak naar Spanje en de roe behoren inmiddels tot de verleden tijd en zijn zelfs verbannen uit de bekende Sinterklaasliedjes.
Het feit dat jij jezelf deze vraag nu stelt en er al goed over na hebt gedacht, maakt dat je waarschijnlijk een volgende keer je woorden inslikt, boze bui of niet. Vertrouw daar maar op! Misschien helpt het je ook om tegen je zoon te zeggen dat alle kinderen (en volwassenen 😉 zich wel eens niet zo gedragen zoals de ander dat graag ziet. Dat is normaal. En gelukkig gaat er heel veel wél goed! Voor Sinterklaas maakt dat ook allemaal geen verschil: hij is immers de beste vrind van ieder kind.
Q: Onze dochter wil nooit bij Sinterklaas op schoot, ook niet eventjes voor de foto. Moet ik aandringen of niet?
A: Door jouw kind verplicht op schoot te zetten terwijl je duidelijk merkt dat ze het niet wil geef je indirect de boodschap: jij mag niet zelf beslissen over jouw lichaam en anderen mogen dat voor jou bepalen. Het is belangrijk om de grenzen van je kind te respecteren. Misschien kun je samen met je kind onderzoeken wat het wel wil? Hier groeit haar zelfvertrouwen en gevoel van autonomie ook van. Misschien lukt een hand of een boks geven wel, en van een afstandje zwaaien naar de Sint is toch ook hartstikke lief!
Q: Mijn dochter slaapt heel erg onrustig als zij haar schoen heeft gezet, zo spannend vindt ze het. Ze zegt dat ze het eng vindt dat Piet midden in de nacht ons huis binnen komt, en durft daarom niet goed te gaan slapen. Hebben jullie tips?
A: Veel kinderen ervaren spanning in de sinterklaasperiode en stellen zichzelf veel vragen. Onrustig, slecht of helemaal niet slapen komt voor. Probeer te achterhalen wat het is dat jouw kind zoveel spanning geeft. Is dat omdat het zich angstig voelt bij het idee dat er zomaar iemand het huis in kan komen ’s nachts? Dan kun je ervoor kiezen om de schoen buiten te zetten. Of om de schoen overdag te zetten, voordat je kind naar school gaat. Bij thuiskomst is er dan een leuke verrassing! Blijft je kind het een akelig idee vinden, dan bestaan er natuurlijk ook nog Post-pieten!
Q: Op 5 december is onze zoon van 4 niet te genieten. We vieren ’s avonds pakjesavond met mijn ouders en het gezin van mijn zus. Hij is erg gevoelig voor de (leuk bedoelde) uitspraken van mijn familieleden als: “Spannend hoor, zou hij wel komen dit jaar?” Hij stuitert de hele dag door het huis. We proberen hem zoveel mogelijk af te leiden, maar dat gaat moeilijk. Zodra zijn neefjes er zijn wordt het alleen maar erger; hij doet steeds drukker en uiteindelijk resulteert het in ruzie. Of heeft hij een huilbui of is zo vermoeid dat er eigenlijk nog maar weinig te genieten valt van de pakjesavond. Hoe kunnen we dit anders doen zodat het voor hem ook leuk is?
A: Sommige kinderen zijn gevoeliger voor prikkels en overdenken situaties meer dan andere. Het kan zijn dat de ‘drukte’ (familie over de vloer) hem parten speelt, maar ook ‘het hart dat vol verwachting klopt’. Gaat Sinterklaas inderdaad wel komen? Wat als hij ons vergeet? Als je hoofdje overloopt en er zoveel vragen zijn, kan het teveel worden. Dan duurt zo’n dag heel lang! Als ouder is het belangrijk om te achterhalen wat er speelt en daarop te anticiperen. Wat maakt nu precies dat je kind overprikkeld raakt? Is je kindje gevoelig voor drukte en rumoer? Bedenk dan of je pakjesavond wel in een groot gezelschap wilt vieren. Misschien is het voor jouw kind wel rustiger als dit enkel met het eigen gezin en in het eigen huis gebeurt. Duurt voor jouw kind de dag te lang tot pakjesavond en draait het zich helemaal op? Misschien is een ‘pakjesochtend’ dan wel veel fijner! Zo is er ook nog tijd om lekker de rest van de dag in alle rust te spelen en te genieten van de kadootjes.
Q: Die weken dat de Sint in het land is duren me eigenlijk altijd te lang… Het is heel leuk, maar het veroorzaakt zoveel onrust bij onze kinderen! Druk gedrag, slecht slapen, veel ruzietjes, continu vragen stellen, ongeduldig zijn. Noem maar op. Het is ook overal: op televisie, in de winkels, familie praat erover, kadootjes bij oma, Sinterklaasmiddag in het dorp, schoen zetten bij oom en tante, Pieten in het winkelcentrum. Je ontkomt er gewoon niet aan lijkt het. Ook op school wordt er veel aandacht aan besteed. Er is geen ontsnappen mogelijk! Wat kunnen we thuis doen aan deze overkill aan Sint en Piet?
A: Als ouder ben je zelf de baas over je planning. Makkelijker gezegd dan gedaan… Want tegelijkertijd is daar ook oma die zo graag iets wil organiseren en die je niet teleur wilt stellen. En álle kindjes uit de klas gaan naar de Sinterklaasmiddag in het dorp, dus dat wil je je kind niet onthouden. Kijk hier echter eens kritisch naar… wat vind jij écht belangrijk, en wat kun je eventueel achterwege laten? Probeer ook niet teveel achter elkaar te plannen, dus niet 3 sinterklaasactiviteiten in 1 weekend bijvoorbeeld. Sommige kinderen vinden dit hartstikke leuk, anderen raken van slag. Kijk dus goed naar je eigen kind. En bedenk: je hoeft niet alles te doen ‘zoals het hoort’, durf daar gerust van af te wijken. Ook kun je ervoor kiezen om bijvoorbeeld het Sinterklaasjournaal niet thuis te kijken, omdat je weet dat op de school van je kind ook gekeken wordt.
“Tijdens een etentje zat onze dochter van 3 bij al wat oudere nichtjes aan tafel. De oudste vertelde dat ze vanavond de schoen mocht zetten. Ze vroeg aan mijn dochter of zij dat ook mocht. Dochter keek twijfelend naar mij, waarop ik reageerde: ‘Jij mag dat ook schat!’ Die avond thuis gingen we daadwerkelijk de schoen zetten. Ik vertelde haar dat zij de volgende ochtend een kadootje in haar schoen zou vinden. Als haar kadootjes tenminste niet nog in India of Zuid-Afrika zijn zoals bij het Sinterklaasjournaal te zien is 😉 Mijn dochter keek me heel verbaasd met grote ogen aan: ‘KRIJG IK DAN EEN KADOOTJE?!?!’ Oeps, blijkbaar helemaal vergeten uit te leggen dat de schoen zetten ook betekent dat je misschien wel een kado krijgt…”
“Mijn zoon van 3 zet zijn schoen. We stoppen er een wortel in voor Ozosnel. Zoon kijkt naar de achterdeur, weer naar de wortel, nog eens naar de deur. ‘Mama? Hoe komt Ozosnel hier eigenlijk binnen? Hij past echt niet door onze deur hoor!’ Nu al zo’n moeilijke vragen? Je bent pas 3… Dat belooft wat de komende jaren!”
“Ik ben ooit een keer gevraagd om de Pieten te helpen tijdens een Sinterklaasmiddag bij ons in de wijk. In vol ornaat zat ik wat te kletsen met een klein mannetje, die me vertelde over een tekening die hij in zijn schoen had gestopt. Uiteraard gaf ik hem veel complimentjes over zijn mooie tekening en wilde vrolijk verder kletsen. Totdat hij me vroeg: ‘Maar wat stond er dan op mijn tekening? Heb je ‘m wel echt gezien?’ Gelukkig had ik goed geraden dat Sinterklaas erop stond, anders had ik geheugenverlies moeten veinzen!”
“Toen ik op een zondagochtend wakker werd realiseerde ik me dat ik voor het slapen gaan totaal vergeten was om de schoentjes te vullen… Ik hoorde m’n jongste al rommelen in zijn kamertje, klaar om naar beneden te gaan. Snel trok ik mijn badjas aan. Op de gang bovenaan de trap kwam ik hem tegen. Ik duwde hem iets te enthousiast aan de kant terwijl ik riep: ‘Blijf jij nog maar even boven bij papa, mama gaat een verrassingsontbijtje maken!’ Om er vervolgens achter te komen dat we niet veel meer in huis hadden dan een boterham en 1 plakje kaas. Dus toen werd het noodgedwongen maar een pepernoten-op je-brood-ontbijt, met een briefje van Piet erbij dat het mocht 😉 Zo een slordige moeder als ik me toen voelde, zo hard lach ik er nu om: onze zoon praat er jaren later nóg over! ‘Weet je nog mam, toen ik van Snoep-Piet pepernoten op mijn brood mocht doen!’
Heb je nog meer opvoedvragen rondom Sinterklaas of de feestdagen in december? Laat het ons weten! Zodat wij daar in een volgend artikel aandacht aan kunnen besteden. Je mag het mailen naar: claudia.sanders@piw.nl
Heb je naar aanleiding van dit artikel een vraag? Wil je graag met iemand in contact komen omdat je vragen of zorgen hebt? Bel of stuur een whatsapp-bericht naar het CJG 046-8506910 of mail naar info@cjg-wm.nl en we zorgen dat jouw vraag op de juiste plek terecht komt.
Geplaatst op 17 november 2023 | Categorie Nieuws, Peuter, Schoolkind
Opvoeden en opgroeien doe je samen! Wij werken daarom actief samen met gemeenten en partners uit de regio.